Służenie – tak, wysługiwanie się – nie

źródło: materiały prasowe

Komendant granatowej policji w Warszawie płk Aleksander Reszczyński ginie 5 marca 1943 roku od strzału zamachowca z Gwardii Ludowej. Zarzut: kolaborant. Czy jest możliwość innej oceny pułkownika?

Kolejnego upalnego dnia rekordowo gorącego lata 2015 roku z Allegro nadchodzi następne tomisko z czasów PRL-u. Tym razem są to: „Komunikaty Dowództwa Głównego Gwardii Ludowej i Armii Ludowej – dokumenty", opracowane przez „zespół pracowników Zakładu Historii Partii przy KC PZPR".

Siadam w cieniu i zaglądam do przybrudzonego tomu. Komunikaty są oparte na kolejnych wydaniach „Gwardzisty", a poszczególne sekcje posługują się oryginalnymi podtytułami wziętymi wprost z organu Gwardii Ludowej.

Wzmiankę o zamachu na Reszczyńskiego („Gwardzista" 12 kwietnia 1943) znajduję w omówieniu tego numeru, w sekcji „Walka ze szpiclami".

„W Warszawie grupa bojowa G.L. wykonała wyrok śmierci na komendancie policji granatowej okręgu warszawskiego Reszczyńskim, za wysługiwanie się Niemcom i znęcanie nad ludnością polską".

Obok informacje z tego samego wydania „Gwardzisty", o zabiciu komendanta komisariatu na Żoliborzu Kierskiego oraz szeregu innych „granatowych" policjantów, urzędników gminnych, volksdeutschów, żandarmów, konfidentów gestapo i innych osób „współpracujących z okupantem". (...)

Od dłuższego czasu zastanawiam się nad użytym przez Hankę określeniem śmiertelnego strzału oddanego do jej ojca, jako „typowego strzału katyńskiego". To emocjonalne sformułowanie...