Zaliczka kosztem? Tak, jeśli dotyczy środków trwałych

Od 12 sierpnia firmy mogą korzystać z nowych zasad amortyzacji. Mają prawo odliczyć jednorazowo do 100 tys. zł wydatków na zakup składników majątku. W rachunku podatkowym wolno ująć już wpłaty na ich poczet.

Obowiązują już nowe możliwości dotyczące amortyzacji środków trwałych. Warto dokładnie przyjrzeć się znowelizowanym przepisom przed powzięciem decyzji o skorzystaniu z przywilejów, które z nich wynikają, tak aby benefity były jak największe. Zmiany wprowadziła nowelizacja ustawy o podatkach dochodowych od osób fizycznych oraz osób prawnych, która weszła w życie 12 sierpnia 2017 roku (DzU poz. 1448). Całkowitym novum, które wynika ze zmienionych przepisów, jest postawienie podatnikom do dyspozycji prawa do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wpłat (zaliczek) na poczet nabycia środków trwałych z grup 3–6 oraz 8 Klasyfikacji Środków Trwałych. Kwota zaliczki, która może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z tą metodologią (art. 22 ust. 1s ustawy o PIT oraz art. 15 ust. 1zd ustawy o CIT), jest limitowana i wynosi maksymalnie 100 000 zł.

Wprowadzone rozwiązanie jest o tyle nowatorskie, że organy podatkowe oraz sądy administracyjne jednoznacznie uznawały za wyłączone z katalogu kosztów uzyskania przychodów te wydatki, które nie miały definitywnego charakteru, a więc wszelkiego rodzaju zaliczki oraz wpłaty na poczet dostaw towarów lub usług realizowanych w późniejszych okresach rozliczeniowych.

Uwaga! Późniejsze nieujęcie nabywanego...