Czy konstytucja dla nauki zagraża humanistom?

autor zdjęcia: Marek Szawdyn

źródło: Polska Press

Protest studentów na UW. Sprzeciwiają się ustawie, czy własnym wyobrażeniom o niej?

Wyniki polskich badań i analiz, zwłaszcza badań nad kulturą i historią naszego kraju, powinny być zdecydowanie bardziej widoczne dla międzynarodowej społeczności badaczy – pisze wicepremier.

Projekt nowej ustawy o szkolnictwie wyższym i nauce powstał w ramach bezprecedensowych w historii wolnej Polski konsultacji ze środowiskiem akademickim. Na rubieżach środowiskowej debaty pojawiło się kilka mitów dotyczących reformy; zarzutów nie tyle wobec konkretnych zapisów projektu, ile w odniesieniu do nieprawdziwych wyobrażeń na ich temat. Mity te stały się źródłem niepokoju wielu akademików. Jednym z takich mitów jest rzekomy upadek polskiej humanistyki, do którego miałby doprowadzić nowy system oceny jakości działalności naukowej. Jest to zarzut jednoznacznie chybiony. Przyszły system ewaluacji będzie uwzględniał specyfikę nauk humanistycznych. Nowe zasady są dobrą informacją dla polskich humanistów. Oto dlaczego.

Sprawiedliwie i miarodajnie

Nowa ewaluacja będzie dokonywana w obrębie dyscyplin w ramach uczelni lub instytutów. Nie będzie już polegała na zestawianiu ze sobą wydziałów o często nieporównywalnym profilu. Dotychczas prowadzona tzw. parametryzacja faworyzowała te jednostki, w których znajdowały się grupy badawcze lub nawet pojedynczy badacze reprezentujący nauki ścisłe. W nowym systemie osiągnięcia naukowe filozofów w jednej uczelni będą porównywane z osiągnięciami filozofów z innych uczelni lub instytutów, osiągnięcia prawników zatrudnionych na danym uniwersytecie – z...