Zabić czy pokochać i się opiekować

źródło: AdobeStock

U 90 procent gatunków ptaków samicy w opiece nad młodymi pomaga jej partner. Natomiast 95 procent samców ssaków nie zajmuje się swoim potomstwem

Samiec ssaka, widząc samicę oddalającą się od niego po kopulacji, nie ma pojęcia, 
co będzie robiła. Z tego powodu nie może mieć pewności, że potomstwo, które urodzi, jest jego. A przy braku pewności nie będzie inwestował w opiekę nad młodymi.

Szczury doskonale radzą sobie z obsługą dźwigni, zwłaszcza te laboratoryjne, które nauczyły się, że jej naciśnięcie przynosi korzyści. Neurobiolodzy behawioralni wykorzystują ten mechanizm, żeby dowiedzieć się, co ma znaczenie dla zwierzęcia. Im częściej naciska ono dźwignię, tym bardziej pożąda tego, co dzięki niej dostaje. Szczury naciskały dźwignię jak szalone, żeby otrzymać uzależniające narkotyki i słodzoną żywność, kiedy jednak nagrodą było m ł o d e ich gatunku, zachowanie zwierząt radykalnie się różniło. Samce i dziewicze samice zupełnie straciły zainteresowanie dźwignią, natomiast świeże matki naciskały mechanizm do stu razy na godzinę, żeby wypełnić swoje gniazdo nawet dwudziestoma noworodkami.

Używając języka naukowego, u dziewiczych samic młode budziły awersję, zwykle po prostu ich unikały, ale zdarzało się, że tratowały lub atakowały noworodki. Kiedy samica szczura zostaje matką, dochodzi do głębokich zmian w jej mózgu, które skłaniają ją do opieki nad potomstwem.

Pewnie sobie myślisz: „To bardzo interesujące. Rozumiem, jak przekłada się to na ludzi". Trzeba jednak być bardzo ostrożnym, przenosząc wyniki eksperymentów z gryzoni na człowieka – nie jesteśmy przecież przerośniętymi szczurami. Neurobiolodzy odkryli spore różnice w sposobie reagowania samic gryzoni i kobiet na młode (wiele bezdzietnych osób bardzo lubi dzieci). Kiedy jednak trafiłem na opis...