Nie znalazł się dotąd żaden odważny

autor zdjęcia: Jacek Turczyk

źródło: PAP

Wiceministrowie zdrowia Aleksander Naumann (z lewej) i Ewa Kralkowska oraz szef resortu Mariusz Łapiński (z prawej) w czasie debaty w Senacie nad ustawą o ubezpieczeniu w NFZ, 2003 r.

Dodatkowe ubezpieczenie zdrowotne jest bardzo dobrym pomysłem i myślę, że któryś rząd to kiedyś wprowadzi. Dotychczasowe pomysły rozbijały się o to, że nikt nie stworzył prawdziwego koszyka usług gwarantowanych - mówi Ewa Kralkowska, wiceminister zdrowia w rządzie Leszka Millera.

Plus Minus: Weszła pani do polityki, przystępując do Unii Pracy, dziś partii niszowej. Ciągle pani w niej działa?

Tak. Jest to moja pierwsza i jedyna partia. Zapisałam się do niej w 1994 roku.

A więc na trzy lata przed spektakularną porażką Unii Pracy w wyborach w 1997 roku? Pewnie nie była pani zadowolona, że ta pierwsza partia wypadła z parlamentu?

To prawda. Ale zawsze wychodziłam z założenia, że jeżeli chce się coś robić w życiu publicznym, to trzeba się poddać osądowi wyborów. Jeżeli jest pozytywny, to należy się cieszyć i robić swoje. Jeżeli przegra się wybory, to trzeba to przyjąć z podniesionym czołem.

Unia Pracy w 1997 roku zasłużyła na przegraną?

Tego bym nie powiedziała. Nasi posłowie rzetelnie pracowali w Sejmie przez cztery lata. Uczestniczyli w pracach nad nową konstytucją. Przepis o równym dostępie do świadczeń zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych był propozycją naszego klubu parlamentarnego, i tym się szczycimy. Nie wiem, dlaczego przegraliśmy wybory. Może mieliśmy złą kampanię, może źle prezentowaliśmy program. Ale wyciągnęliśmy wnioski i w 2001 roku wprowadziliśmy posłów i senatorów do parlamentu. Co prawda w koalicji z SLD, ale jednak.

Część Unii Pracy była przeciwna koalicji z SLD, m.in. wasz pierwszy przewodniczący Ryszard Bugaj.

To...