Jak skutecznie bronić know-how firmy

Sukces przedsiębiorstwa zależy od wielu czynników. Jednym z nich jest umiejętność śledzenia poczynań konkurencji 
z jednoczesnym strzeżeniem swych tajemnic. By robić to dobrze, trzeba znać przepisy i właściwie je stosować.

W prawie Unii Europejskiej definicja know-how zawarta jest w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 316/2014 z 21 marca 2014 r. ws. stosowania art. 101 ust. 3 traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do kategorii porozumień o transferze technologii. Stanowi ona, że know-how to pakiet informacji praktycznych, wynikających z doświadczenia i badań, które są niejawne, istotne oraz zidentyfikowane. Są to praktyczna wiedza lub umiejętności w zakresie technologii produkcji, technik zarządzania lub o charakterze handlowym. Polska ustawa nie definiuje wprost zakresu know-how. Dlatego to pojęcie jest opisowe, często przedstawiane jako tajemnica przedsiębiorstwa. Pojęcia te, mimo wielu cech wspólnych, nie są tożsame.

Tajemnicze zasoby

Przedsiębiorstwo poza ruchomościami i nieruchomościami może też dysponować pewnymi zasobami niematerialnymi. Jednym z takich zasobów jest wiedza technologiczna wypracowana w określonej dziedzinie – właśnie know-how. Pojęciem tym określa się doświadczenia, osiągnięcia oraz dorobek firmy działającej na rynku, która nie może być chroniona za pomocą indywidualnych narzędzi prawnych, jako np. wzór przemysłowy lub wzór użytkowy. Przyczyną braku takiej ochrony często jest wielość form, w jakiej występuje, lub specyfika rozwiązania. Może się też zdarzyć, że do rejestracji nie doszło, mimo iż dane rozwiązanie know-how posiada zdolność...