Trzeba umieć grać na wielu fortepianach

źródło: materiały prasowe

Polska jest jednym z największych beneficjentów globalizacji w ostatnich 
30 latach. To, że potroiliśmy PKB i płace, zdobyliśmy know-how pozwalające tworzyć konkurencyjne firmy, było możliwe dzięki otwarciu rynków i zagranicznym inwestycjom. Zahamowanie globalizacji nie jest w naszym interesie - mówi Maciej Bukowski, ekonomista.

Plus Minus: Na początku lat 90. siła nabywcza przeciętnego Polaka stanowiła zaledwie 30 proc. siły nabywczej przeciętnego Niemca*. Dziś, 30 lat później, to już ponad 60 proc. Czy nasze dzieci, obecnie kilkuletnie, w dorosłym wieku będą równie bogate jak Niemcy?

Mają na to szanse. Do roku 2050 może nastąpić pełne zrównanie siły nabywczej dochodów w Polsce z europejską średnią. Poziom dochodów będzie jednak wciąż prawdopodobnie o kilkanaście procent niższy niż w Niemczech. Poza tym będzie to częściowo związane z tym, że polska waluta będzie relatywnie słaba – siła nabywcza polskiego dochodu przeliczona na euro będzie taka sama jak zachodnich Europejczyków, ale tylko na naszym rynku. Ta różnica powinna zniknąć w latach 2060–2070. Wtedy nawet nominalny dochód statystycznego Polaka powinien być na poziomie unijnej średniej, która z kolei powinna być zbliżona do dochodu przeciętnego Niemca.

Od czego będzie zależało tempo tego doganiania?

Syntetycznie rzecz ujmując, od tego, jak będziemy odpowiadali na wyzwania globalizacji. W Polsce muszą powstać liczne podmioty zdolne do konkurowania na globalnych rynkach w swoich niszach. Musi też dojść do zmiany struktury kompetencji całej populacji, co wymaga dofinansowania uniwersytetów, sektora badawczego. Musimy też przyciągać możliwie różnorodne inwestycje, aby nie...