Przepisy k.p.a. ułatwiają organowi doręczanie pism za granicę

Jeżeli strona przebywa za granicą, mogą ciążyć na niej dodatkowe obowiązki dotyczące doręczeń. Nie dotyczy to jednak np. strony przebywającej w innym państwie Unii Europejskiej.

Zgodnie z art. 40 § 1 kodeksu postępowania administracyjnego (dalej k.p.a.) organ ma obowiązek doręczania pism stronie, a gdy strona działa przez przedstawiciela – temu przedstawicielowi. W postępowaniu administracyjnym obowiązuje zasada oficjalności doręczeń (por. art. 39 k.p.a.). Na organie prowadzącym postępowanie ciąży ustawowy wymów dokonywania doręczeń z urzędu, a strony nie muszą składać osobnych wniosków co do doręczania im pism (por. np. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 2 lipca 2019 r., III SA/Po 166/19, LEX nr 2692502). W art. 40 § 4 k.p.a. przyjęto jednak, że strona, która:

- nie ma miejsca zamieszkania lub zwykłego pobytu albo siedziby w Polsce, innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej albo państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz

- nie ustanowiła pełnomocnika do prowadzenia sprawy zamieszkałego w Polsce i nie działa za pośrednictwem polskiego konsula,

ma obowiązek wskazać w Polsce pełnomocnika do doręczeń, chyba że doręczenie następuje za pomocą środków komunikacji elektronicznej (por. art. 391 k.p.a.). W razie niewskazania pełnomocnika do doręczeń, przeznaczone dla tej strony pisma pozostawia się w aktach sprawy ze skutkiem...