Kierunek – wschód!

źródło: Rzeczpospolita

Może nie zawsze będzie idealnie, ale na pewno zawsze – ciekawie. A kiedy trafi się lepsza okazja na rowerowe krajoznawstwo niż w tak nietypowe wakacje? MICHAŁ PŁOCIŃSKI

Dlaczego nie dzwoniliście? Jutro akurat mamy komunię, bo przez ten wirus wszystko później w tym roku. Ale jakbyśmy wiedzieli wcześniej, przygotowalibyśmy wam pokój – rozkłada ręce pan Wiesław. – Mamy namiot i śpiwory, potrzebny nam tylko na chwilę prysznic. – Nie wygłupiajcie się, wchodźcie. Ale trzeba było dzwonić, jakąś kolację bym przygotował.

Wiesław Kuliński prowadzi Miejsce Przyjazne Rowerzystom, czyli MPR, jakich od groma wzdłuż Wschodniego Szlaku Rowerowego Green Velo. Zazwyczaj to po prostu agroturystyka lub kemping ze specyficznym rowerowym certyfikatem, który mówi nam, że bez problemu możemy przystanąć na jedną noc, nie stracimy fortuny, a w razie potrzeby nawet naprawimy rower. A skoro obejdziemy się bez kolacji czy królewskiego posłania, nawet dzwonić wcześniej nie trzeba – w końcu nigdy do końca nie wiadomo, gdzie się zajedzie, dokąd starczy sił.

Green Velo to najdłuższa, dobrze oznaczona trasa rowerowa w Polsce – łącznie ponad 2 tys. km. Prowadzi z Elbląga do Końskich, przez większą część idąc wzdłuż granicy – najpierw północnej, potem wschodniej, by w Przemyślu zawinąć na Rzeszów, a potem Kielce. Poznaliśmy ją rok temu od północy – w trzy tygodnie objechaliśmy Warmię, Mazury i Suwalszyczyznę, która nas wgniotła w siodełko. A na koniec Podlasie. W te wakacje postanowiliśmy sprawdzić szlak od drugiej strony.

Zamki i...