Europa: koniec naiwności

Należy uniknąć zamknięcia się w nowej geostrategicznej zależności od USA, tradycyjnego sojusznika, ale w odwrocie, lub w geoekonomiczniej – od Chin.

W ciągu pierwszych 100 dni zarządzania kryzysem związanym z Covid-19 Europa porzuciła więcej dogmatów niż w ciągu 30 lat. Była to reakcja na bezprecedensowy kryzys, który doprowadził do poszerzenia pęknięć w porządku międzynarodowym.

Rzeczywiście architektura powojennego świata się chwieje. Stany Zjednoczone zobowiązały się pójść w pojedynkę w imię „America first", posuwając się aż do ryzyka destabilizacji swoich strategicznych sojuszy. Na przykład poprzez przemieszczanie oddziałów stacjonujących w Niemczech bez żadnych konsultacji w Europie.

Chiny metodycznie starają się wykorzystać na swoją korzyść kruchość upadającego multilateralizmu. Od utworzenia Jedwabnych Szlaków do dyplomacji maseczkowej – otworzyły one drogę do gospodarczego, technologicznego i geostrategicznego imperium z Azji do Europy i Afryki.

Nikt nie może powiedzieć, jak będzie wyglądał jutrzejszy świat. Nie wpadajmy jednak w tę pułapkę, gdyż żadne z państw europejskich nie może mieć nadziei na samodzielne wpływanie na nowy porządek świata. Musimy myśleć teraz tylko i wyłącznie w skali kontynentu.

W obliczu...