A gdzie prawda

źródło: Thomas Lohnes/Getty Images

KS. HENRYK SEWERYNIAK Kiedy wykładowcy tacy jak Olga Tokarczuk zechcą przyjąć, że Bóg w tradycji judeochrześcijańskiej jest „philanthropos", miłującym i poszukującym człowieka?

Minął właśnie rok od wręczenia Nobla Oldze Tokarczuk. W związku z rocznicą pisarka ponownie oddała do rąk czytelników „Czułego narratora". Tym razem jednak jest to zbiór 12 wykładów, które wieńczy słynny wykład sztokholmski. 12 tekstów o pisaniu powieści i tworzeniu postaci literackich, o tym, że ważna jest praca tłumacza, jak powstawały „Księgi Jakubowe" i jaka jest rola czytania w życiu. Wykład na ten ostatni temat – „Palec w soli, czyli krótka historia mojego czytania" – to fascynująca opowieść o znaczeniu lektur w życiu noblistki, o niebywałej ich liczbie, lektur świetnie zapamiętanych i opisanych. Wyraźnie przy tym nostalgiczna Olga Tokarczuk ostrzega, że jeżeli między 9. a 16. rokiem życia nie zaznałeś „niemal erotycznej przyjemności" płynącej z lektury, to nie staniesz się już prawdziwym czytelnikiem. A gdzie indziej dodaje, że należy do ostatniego pokolenia, które czyta książki.

„Czuły narrator" pozwala lepiej zrozumieć widzenie spraw najważniejszych, którymi noblistka nasącza swoje powieści. Właśnie dlatego sięgnąłem po tę publikację.

Diagnoza współczesności

Autorka mocno przeżywa rozdarcie świata, który za sprawą internetu z jednej strony stał się nieogarniony, z drugiej zaś się skurczył, a jego skończoność stała się dojmująca. Bo przecież jeszcze niedawno był wielki, tajemniczy i nie do...