Tyberiusz: władca pełen sprzeczności

źródło: Shutterstock

Pozostałości świątyni Saturna na Forum Romanum w Rzymie

źródło: Shutterstock

Oktawian August – pierwszy cesarz rzymski, panował od 16 stycznia 27 r. p.n.e. aż do śmierci 19 sierpnia 14 r. n.e.

źródło: biblioteka Narodowa

Tyberiusz przeszedł do historii jako ten, którego imię łączy się ze śmiercią Jezusa z Nazaretu

W I wieku starożytny Rzym był największą potęgą polityczną, cywilizacyjną i militarną świata. Tyberiuszowi przyszło władać wieloma narodami stanowiącymi mozaikę kultur, języków i religii. Na obrzeżach jego państwa nieustannie wybuchały niepokoje i bunty.

Na obszarze, który w dawnych wiekach nosił miano Lewantu, ścierały się różne prądy kulturowe i religijne, ale przede wszystkim judaizm i helleński politeizm. Na spalonych słońcem i zasypanych pyłem drogach i bezdrożach Galilei, Samarii, Syrii i Judei spotkać można było wędrownych kaznodziejów głoszących nauki oparte na dawnych hebrajskich proroctwach. Najbardziej znanego z nich, cieślę z Nazaretu, zabito ok. 30 r. Oskarżony przez żydowskich kapłanów o łamanie świętych reguł judaizmu został ukrzyżowany przez rzymskich żołnierzy. Z formalnego punktu widzenia wyrok ogłoszono w imieniu cesarza Tyberiusza. W ten sposób mieszkający w odosobnieniu na Capri imperator przeszedł do historii jako ten, którego imię łączy się ze śmiercią Zbawiciela.

Nielubiany

przez ojczyma, nienawidzący matki

Historycy opisujący panowanie Tyberiusza nie byli dla niego łaskawi. Informacji o życiu pasierba cesarza Augusta dostarczyło głównie dwóch pisarzy i historyków rzymskich: piszący po łacinie i grecku Gajusz Swetoniusz Tranquillus (69–126 r. n.e.) i Publiusz Korneliusz Tacyt (56–120 r. n.e.). To dzięki ich relacjom, napisanym wprawdzie kilkadziesiąt lat po śmierci Tyberiusza, wiemy, jak wyglądało jego panowanie.

Tiberius...