Klasa polityczna. Najgorsza w polskiej szkole

źródło: reporter

Przemysław Czarnek twardo poucza dzieci, że trzeba nadrobić stracony czas. Uczniowie mają więc znów, dodatkowym stresem, płacić za błędy rządu, w którym jest ministrem edukacji

Wielka Brytania, Francja, Niemcy, Hiszpania podtrzymały swoje szkoły w pandemii otwarte tak długo, jak tylko się dało. Rząd Morawieckiego pod presją opozycji i wielu wirusologów zamknął je na prawie cały rok szkolny. Ta żenująca różnica między nami i cywilizowanym Zachodem nie stała się tematem dyskusji.

Kiedy słyszę o właśnie rozpoczętych tegorocznych maturach w polskich szkołach, odruchowo zaciskają mi się pięści. W salkach szkolnych zasiądą podzieleni na małe grupy młodzi ludzie, którzy od marca 2020 roku mieli normalne zajęcia szkolne ledwie przez półtora miesiąca – to był wrzesień i połowa października.

Ponieważ są to klasy trzecie (idące jeszcze według starego systemu, z gimnazjami), tak naprawdę kataklizm zabrał im niemal połowę edukacji w szkole średniej: prawie cały drugi semestr klasy drugiej i prawie całą klasę ostatnią. Dziś oferuje im się „łatwiejszą maturę" (co to oznacza dla ich przyszłego rozwoju?) i dobre rady. Media, te same, które kibicowały swoją alarmistyczną wrzawą zamykaniu szkół, nadają ze współczuciem wypowiedź licealisty, który skarży się, że jedyną szansą były dla niego korepetycje – bo zdalne nauczanie to jedna wielka fikcja.

Młodzież jako kłopot

Te same media informują o protestach uczniów młodszych klas, którzy nie chcą wracać do szkół na dwa ostatnie tygodnie roku szkolnego. Upatrują w tym krótkim powrocie ryzyko nasilonych wymagań nauczycieli, którzy spróbują nagle nadrabiać cały stracony rok. Minister edukacji i nauki Przemysław Czarnek obdarzył buntowników twardymi pouczeniami, że muszą ryzykować stres. Formalnie słusznie, bo przecież nie można żyć...