Mimo decyzji sprawy czasem wracają do rozpoznania

Postanowienie o wznowieniu stanowi tylko podstawę do przeprowadzenia przez właściwy organ stosownego postępowania co do przyczyn wznowienia oraz co do rozstrzygnięcia istoty sprawy.

Ustawodawca, regulując wznowienie postępowania administracyjnego w k.p.a., szczegółowo określił zasadnicze przesłanki wznowienia postępowania (art. 145), a ponadto wznowienie w związku z niezgodnością z Konstytucją RP (art. 145a), w związku z orzeczeniem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (art. 145aa), wobec naruszenia zasady równego traktowania, zgodnie z ustawą z 3 grudnia 2010 r. o wdrożeniu niektórych przepisów Unii Europejskiej w zakresie równego traktowania (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r., poz. 2156, art. 145b).

Unormował także ograniczenie dopuszczalności uchylenia decyzji w wyniku wznowienia ze względu na termin doręczenia lub ogłoszenia decyzji oraz w przypadku, jeżeli w wyniku wznowienia postępowania mogłaby zapaść wyłącznie decyzja odpowiadająca w swej istocie decyzji dotychczasowej – co jednak i tak w wielu przypadkach wymaga wyważenia niejako od podstaw (art. 146), inicjatywę do wszczęcia postępowania wznowieniowego – z urzędu lub na żądanie strony (art. 147), tryb i termin wniesienia podania o wznowienie postępowania (art. 148), formę orzeczenia o wszczęciu albo odmowie wszczęcia postępowania w sprawie wznowienia (art. 149), właściwość organu w sprawie wznowieniowej (art. 150), rodzaje merytorycznych rozstrzygnięć wznowieniowych (art. 151) i wreszcie dopuszczalność wstrzymania wykonania decyzji z urzędu lub na żądanie strony (art. 152).

...