Bazy danych pod unijną ochroną

Przeniesienie istotnej zawartości baz danych i publiczne ich udostępnienie bez zgody osoby, która je stworzyła, stanowi odpowiednio „pobieranie danych" i „wtórne wykorzystanie tych baz danych", objęte prawem wyłącznym na podstawie Dyrektywy. Działania te są zakazane, ale nie w sposób absolutny. Marek Oleksyn radca prawny, partner ROA Rasiewicz Oleksyn & Associates

Bazy danych w unijnym oraz polskim porządku prawnym podlegają szerokiej ochronie prawnej na podstawie kilku różnych regulacji prawnych. Są nimi między innymi przepisy krajowego prawa autorskiego (w zakresie, w jakim chronią bazę danych stanowiącą utwór), regulacje państw członkowskich dotyczące przeciwdziałania nieuczciwej konkurencji oraz specyficzne zasady dotyczące ochrony bazy danych zawarte w Dyrektywie 96/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 1996 r. w sprawie ochrony prawnej baz danych („Dyrektywa"). W Polsce przepisy Dyrektywy zostały transponowane do krajowego porządku prawnego ustawą z 27 lipca 2001 roku o ochronie baz danych („Ustawa o ochronie baz danych"). Właśnie o przesłankach i zakresie ochrony bazy danych wynikających z tego unijnego aktu prawnego w kontekście najnowszego wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej („TSUE") w sprawie C-762/19 kilka uwag niniejszym podsumowaniu.

Przed czym chroni Dyrektywa 96/9/WE ?

Przepisy Dyrektywy, zmierzając do zapewnienia producentowi bazy danych ochrony jego jakościowej lub ilościowej istotnej inwestycji w sporządzenie takiej bazy, przyznają mu 15-letni monopol oraz prawo zakazania osobom trzecim „pobierania danych lub wtórnego ich wykorzystania w całości lub w istotnej części, co do jakości lub ilości".

Przez „inwestycję" producenta w sporządzenie bazy...