Zabezpieczenia umowne w praktyce – kiedy trzeba iść do sądu?

Prawo dopuszcza wiele sposobów zabezpieczenia wierzytelności, które mogą być ustanowione przed lub po jej powstaniu. Będą one miały zastosowanie w szczególności, gdy kontrahent znajdzie się w złej sytuacji majątkowej.

Dla każdego przedsiębiorcy w dzisiejszej rzeczywistości gospodarczej szczególnie ważne jest prawidłowe zabezpieczenie jego pozycji kontraktowej na wypadek niewykonania lub nieprawidłowego wykonania umowy przez drugą stronę. Takie zabezpieczenie wierzytelności zasadniczo ustanawia się w drodze umownej pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem, względnie podmiotem trzecim. Zabezpieczenia umowne mogą być osobiste, tj. umożliwiające zaspokojenie się z całego majątku udzielającego zabezpieczenie, bądź rzeczowe, które umożliwiają zaspokojenie się z określonych składników majątku udzielającego zabezpieczenie. Innym rodzajem zabezpieczenia jest zabezpieczenie roszczenia, które jest udzielane uprawnionemu przez sąd na podstawie złożonego przez niego wniosku. Jego głównym celem jest zapobieżenie sytuacji, gdy brak zabezpieczenia sądowego uniemożliwi lub poważnie utrudni wykonanie przyszłego orzeczenia.

Wykonywanie zabezpieczeń umownych

Zasadniczym pytaniem powstającym już po zawarciu odpowiedniego zapisu umownego lub dokonaniu odrębnej czynności prawnej skutkującej powstaniem zabezpieczenia wierzytelności, jest to, w jaki sposób zabezpieczenie to można egzekwować. Samo bowiem zastrzeżenie kary umownej oraz następnie jej naliczenie i poinformowanie o jej wysokości kontrahenta, jak i uzupełnienie weksla in blanco nie spowoduje przecież że kontrahent zapłaci przedstawione mu...