Więzienie drugiego stopnia

źródło: AdobeStock

Komisja penitencjarna może uznać, że nie trzeba stosować wszystkich obostrzeń.

W 2009 r. europejski komitet do spraw zapobiegania torturom oraz nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu albo karaniu po wizytacji zalecił polskim władzom, aby zrewidowały reżim stosowany wobec więźniów o statusie „N" i opracowały indywidualne plany stosownej stymulacji psychicznej i fizycznej. Komitet oczekuje, że status „N" będzie stosowany i utrzymywany tylko względem więźniów autentycznie wymagających nadania takiej kategorii.

Zbyt pochopnie

W odpowiedzi władze polskie w styczniu 2011 r. poinformowały CPT, że indywidualne programy dla skazanych niebezpiecznych są prowadzone zgodnie z obowiązującymi przepisami. Zapewniły, że każdy osadzony, również niebezpieczny, przejawiający symptomy pogorszenia stanu psychicznego, jest poddawany opiece psychologicznej i medycznej lekarza psychiatry. Osadzonych niebezpiecznych obejmuje się ponadto wzmożonym nadzorem psychologicznym, by niwelować napięcia wynikające ze wzmożonej izolacji.

W odpowiedzi na drugie zalecenie władze poinformowały, że zgodnie z art. 76 § 1 pkt 7 kodeksu karnego wykonawczego organem uprawnionym do kwalifikowania osadzonych do kategorii „N" jest komisja penitencjarna, która ma obowiązek weryfikowania decyzji w tym przedmiocie co najmniej raz na trzy miesiące. Określone przez k.k.w. warunki, w jakich odbywają karę skazani niebezpieczni, różnią się na tyle od warunków,...