Rewolucje Magdaleny Abakanowicz

źródło: materiały prasowe

Magdalena Abakanowicz jako wykładowczyni w Poznańskiej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych

Wystawa artystki towarzyszy nadaniu jej imienia uniwersytetowi. Abakanowicz wykładała tam 25 lat.

Abakanowicz objęła pracownię gobelinu w Poznańskiej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych, dzisiejszym Uniwersytecie Artystycznym, w 1965 r., gdy zaczęła się jej wielka międzynarodowa kariera, i prowadziła przez 25 lat.

Struktury włókniste

Klimat pracowni był wyjątkowy. Panowała wolność myślenia i tworzenia. Sama Abakanowicz w liście do jednej ze studentek wyjaśniała, że tematem na jej zajęciach jest „kwestia indywidualności istoty ludzkiej". Pracownia była w PRL-u oknem na świat, bo ściągali do niej tłumnie także studenci zagraniczni.

Największą rewolucją okazało się wyzwolenie przez nią tkaniny ze strefy sztuki użytkowej i przemiana w autonomiczną dyscyplinę artystyczną. Wystawa w poznańskim Muzeum Narodowym prezentuje też prace studentów i wyjątkowy film z 1979 r., dokumentujący jedno ze studenckich zadań pod tytułem „Zmienić siebie, tworząc obiekt, który potem istnieje samodzielnie". Chodziło o stworzenie pracy do ożywienia w „interaktywnym" performansie, zanim obiekt trafił na wystawę w Galerii ON. Była to idea bliska abakanom samej artystki. Ale artystka dbała, żeby w jej pracowni...