Bezprawne pozbawienie człowieka wolności

Bezprawne pozbawienie człowieka wolności zostało uregulowane w art. 189 kodeksu karnego, zgodnie z którym kto pozbawia człowieka wolności, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5 (§ 1); jeżeli pozbawienie wolności trwało dłużej niż siedem dni, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat dziesięciu (§ 2); jeżeli pozbawienie wolności, o którym mowa w § 2, dotyczy osoby nieporadnej ze względu na jej wiek, stan psychiczny lub fizyczny, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12 (§ 2a); jeżeli pozbawienie wolności, o którym mowa w § 1–2a, łączyło się ze szczególnym udręczeniem, sprawca podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat trzech (§ 3).

Jak wyłożono w judykaturze, przedmiotem ochrony z art. 189 k.k. jest wolność człowieka w znaczeniu fizycznym, tj. możliwość swobodnego, zgodnego z wolą jednostki przemieszczania się i potencjalna hipotetyczna wola zmiany miejsca przebywania. Pozbawienie wolności jest przestępstwem materialnym, którego skutkiem jest dłuższe lub chociażby krótkotrwałe pozbawienie człowieka wolności wbrew jego woli, wyrażonej wyraźnie lub choćby dorozumianej czy potencjalnej (np. uwięzienie osoby śpiącej, nieprzytomnej). Nie wypełnia znamion przestępstwa pozbawienie człowieka swobody przemieszczania się, które nastąpiło za jego niczym niewymuszoną...