Lex Kaczyński. Złośliwa satysfakcja ponad podziałami

autor zdjęcia: Stanisław Kowalczuk

źródło: EAST NEWS

Jakiego koła ratunkowego prezydent Andrzej Duda (z prawej) by nie rzucił na pomoc premierowi Mateuszowi Morawieckiemu, można być pewnym, że i tak strzaska je Zbigniew Ziobro

Ewentualne niepowodzenie projektu prezydenta Andrzeja Dudy, mającego na celu załagodzenie sporu z Unią o sądownictwo, oznaczałoby zwycięstwo negatywnego bloku, który kieruje się zasadą „im gorzej, tym lepiej". Takie podejście łączy Zbigniewa Ziobrę z częścią opozycji.

Podstawowe pytanie, jakie się nasuwa po ofensywie politycznej prezydenta Andrzeja Dudy z początku lutego, brzmi: czy jego projekt wychodzi naprzeciw wyrokowi Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej? Fakt, że przewiduje likwidację Izby Dyscyplinarnej Sądu Najwyższego, czyli to, co TSUE nakazał Polsce, a co rząd PiS zapowiada od miesięcy i z czym permanentnie zwleka. Jednak tekst prezydenckiej noweli ustawy o SN nie polega tylko na prostym żonglowaniu nazwami instytucji. Trybunał w Luksemburgu zarzucał obecnej większości rządowej, że stworzyła w Polsce swoisty bat na sędziów, ciało uprzywilejowane w ramach Sądu Najwyższego, orzekające w składach arbitralnie dobieranych przez prezesa izby. Odpowiedzią prezydenta jest nowa Izba Odpowiedzialności Zawodowej, dobierana w drodze losowania ze składu różnych izb SN. Projekt przewiduje możliwość podważenia wcześniejszych orzeczeń likwidowanej izby, co zakłada przyznanie się do nieprawidłowości. Jednocześnie zakazuje karania sędziów za pytania prejudycjalne.

Można się zastanawiać, czy wszystkie wymogi werdyktu TSUE zostały w tym przypadku spełnione. W orzeczeniu poddano krytyce choćby terminy procedowania, zwłaszcza możliwość przewlekania spraw w nieskończoność. Czy i na to znalazłaby się recepta? W teorii można by skorygować te braki projektu w Sejmie lub Senacie. Wszyscy mają świadomość, że jego główna motywacja jest polityczna. Prezydent sam zresztą powołał...