Jemen na chwilę przestał płonąć

źródło: AFP

Wojna w Jemenie trwa już osiem lat. Co dziewięć minut umiera w niej dziecko poniżej piątego roku życia. Pomoc humanitarna nie zawsze dociera do potrzebujących. Na zdjęciu kolejka do punktu pomocy w Al-Hudajdzie, marzec 2018 r.

źródło: materiały prasowe

Muna Luqman jest współzałożycielką WomenSolidarityNetwork, największej jemeńskiej organizacji zrzeszającej kobiety

Nie tylko w Ukrainie trwa krwawa wojna, którą każda ze stron chciałaby zakończyć. Chciałaby, ale do tego potrzebny jest militarny sukces, na który – po ośmiu latach konfliktu w Jemenie – każda ze stron ma wciąż niewielkie szanse.

W 2018 roku sekretarz generalny ONZ uznał sytuację w Jemenie za największą katastrofę humanitarną współczesnego świata. Wojna, setki tysięcy ofiar, największa w historii epidemia cholery, niewyobrażalny głód. W 30-milionowym kraju ponad 23 miliony ludzi potrzebują pilnie pomocy humanitarnej – żywnościowej lub medycznej, najczęściej obu jednocześnie. Ponad 16 milionów nie ma dostępu do bezpiecznej wody pitnej. Co 9 minut umiera dziecko poniżej piątego roku życia. Dziesięciolatek może ważyć 9 kg, roczne dziecko 2 kg. Żywność, jej brak lub dostęp do niej, to także broń wykorzystywana w tej wojnie.

Wojna w Jemenie 26 marca weszła w ósmy rok. Od początku kwietnia obowiązuje dwumiesięczne zawieszenie broni – z możliwością przedłużenia za zgodą stron. Przez cały kwiecień trwał też ramadan. Wiele osób w Jemenie odbiera tę zbieżność jako znak, że może tym razem naprawdę jest szansa na pokój.

Miliard dolarów tygodniowo

To wielowarstwowy konflikt, mający swoje źródła w przeszłości – na poziomie lokalnym, regionalnym i międzynarodowym. Na żadnym z nich kobiety nie stoją u władzy ani nie podejmują decyzji. W największym uproszczeniu dzisiejsza wojna to z jednej strony uznawany przez społeczność międzynarodową rząd Jemenu, wspierany przez koalicję międzynarodową pod wodzą Arabii Saudyjskiej, z drugiej – rebelianci Huti wywodzący się z północnej...