Szef może zwolnić pracownika, któremu nie może ufać

Utrata zaufania jest obecnie jednym z najpopularniejszych powodów rozwiązania umowy. Termin ten pozostaje jednak niezdefiniowany. To przysparza kłopotów w razie zakwestionowania wypowiedzenia przez pracownika.

W pewnym uproszczeniu zaufanie oznacza stan, w którym ma się przekonanie o możliwości polegania na kimś. Jego istnienie jest z kolei warunkiem koniecznym wytworzenia szczególnej więzi pomiędzy pracodawcą a podwładnym. To z kolei daje szansę na prawidłową współpracę. Z tych powodów utratę zaufania uznaje się za jedną z możliwych przyczyn rozwiązania stosunku pracy.

Przyczyna, a nie tylko skutek

Aby skutecznie powołać się na utratę zaufania do zatrudnionego, powinna ona wynikać z jego nagannego lub nielojalnego zachowania. Istotne są więc okoliczności obiektywne, które spowodowały naruszenie więzi pomiędzy stronami stosunku pracy. Nie można opierać się na arbitralnych ocenach lub subiektywnych uprzedzeniach.

Podejrzenie popełnienia przestępstwa

Jako jedną z okoliczności, która może obiektywnie wpłynąć na utratę zaufania, wskazuje się uzasadnione podejrzenie co do popełnienia przez podwładnego przestępstwa, np. zaboru mienia pracodawcy. Dla zasadności wypowiedzenia nie jest wymagane, aby pracownik został skazany – toczące się postępowanie karne może zostać umorzone, a nawet zakończyć się uniewinnieniem.

W tym przypadku istota utraty zaufania polega na zawodzie, jakiego doznał szef już w momencie powzięcia wiedzy o możliwości wystąpienia...