Neapol, czyli cień Gomorry

autor zdjęcia: mat. pras.

źródło: Rzeczpospolita

Bohater grany przez Pierfrancesco Favino powraca do Neapolu po 40 latach i przekonuje się, że miasto niewiele się zmieniło

Mario Martone przedstawił w „Nostalgii” swoją wizją Neapolu. Łatwo w nim umrzeć. I zakochać się.

Jego debiut, zrealizowany w 1992 roku, nosił tytuł „Śmierć neapolitańskiego matematyka”. Mario Martone opowiadał o siedmiu ostatnich dniach w życiu naukowca, który popełnił samobójstwo. Potem podobne motywy i rodzinne miasto wracały w jego kolejnych filmach. W 1995 roku w „Natarczywej miłości” ze swoją przeszłością rozliczała się kobieta, która przyjechała do Neapolu na pogrzeb matki. Próbując zrozumieć coś z jej życia i samobójczej śmierci, cofała się myślami aż do swojego dzieciństwa.

Szef gangu

Teraz, po blisko dwudziestu latach, podobne rozliczenia z własną przeszłością pojawiają się w „Nostalgii”. Bohater filmu, Felice, też wraca do miasta swojej młodości. Wyjechał z niego przed czterdziestoma laty. Mieszka z rodziną w Kairze, jest dobrze prosperującym biznesmenem. Do...