Czy nadchodzi koniec chaosu przestrzennego w gminach?

Nowelizacja ustawy obliguje gminy do przygotowania i przyjęcia długoterminowej strategii związanej z zagospodarowaniem przestrzennym, co ma zapewnić ład przestrzenny i zrównoważony rozwój gmin.

Opublikowana na początku roku informacja Najwyższej Izby Kontroli (NIK) o wynikach kontroli dotyczącej planowania i zagospodarowania przestrzennego w Polsce na przykładzie wybranych miast (raport) nie napawa optymizmem. NIK przeprowadził kontrolę w celu uzyskania odpowiedzi na pytanie, czy obowiązujący system planowania przestrzennego w Polsce zapewnia możliwość racjonalnego gospodarowania przestrzenią.

W wyniku kontroli NIK ustalił, że przepisy ustawy z 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (ustawa) nie zapewniają racjonalnego kształtowania ładu przestrzennego w gminach i ich zrównoważonego rozwoju. Zamiast trwałych zasad gospodarowania przestrzennego, które gwarantować miały miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego, z uwagi na niski poziom pokrycia kraju miejscowymi planami wydawane są decyzje o warunkach zabudowy (decyzje WZ), regulujące warunki zabudowy dla konkretnych nieruchomości, działek gruntu.

W aktualnym stanie prawnym decyzje WZ nie muszą być zgodne z polityką przestrzenną gminy określoną w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Mają charakter indywidualny i incydentalny, określając warunki zabudowy konkretnej nieruchomości z punktu widzenia określonej inwestycji po sprawdzeniu, czy planowana inwestycja jest zgodna z tzw. zasadą dobrego sąsiedztwa, czyli jest dostosowana do istniejącej zabudowy w analizowanym obszarze.

W...