Jakie działania podejmować w przypadku naruszenia dóbr osobistych osoby prawnej

Kwalifikacja określonych treści jako te naruszające dobra osobiste wymaga szczegółowej analizy, czy konkretne wypowiedzi nie dotyczą bezpośrednio członków organów osoby prawnej.

Osoba prawna, podobnie jak osoba fizyczna, posiada dobra osobiste i może je chronić.

Stanowi o tym wprost art. 43 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym przepisy o ochronie dóbr osobistych osób fizycznych stosuje się odpowiednio do osób prawnych.

Tymczasem przepisem, który odnosi się do dóbr osobistych osób fizycznych, jest art. 23 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym dobra osobiste człowieka, jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska, pozostają pod ochroną prawa cywilnego niezależnie od ochrony przewidzianej w innych przepisach.

Odpowiednie stosowanie do dóbr osobistych osób prawnych przepisów dotyczących dóbr osobistych osób fizycznych oznacza, że nie stosuje się ich wprost, ale z uwzględnieniem specyfiki osoby prawnej.

Przyjmuje się, że odpowiednikiem dobra osobistego osoby fizycznej, jakim jest cześć, u osoby prawnej jest dobre imię (dobra sława).

Sąd Najwyższy w orzeczeniu z dnia 30 listopada 2022 r. wydanym w sprawie o sygn. akt I CSK 3650/22 (LEX nr 3559545) stwierdził m.in., że dobra osobiste osoby prawnej to zespół wartości niemajątkowych, dzięki którym osoba ta może funkcjonować zgodnie z zakresem swoich...