Kiedy konieczna decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach?

Uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach nie wiąże się z wykazaniem prawa do dysponowania nieruchomościami, na jakich ma zostać zrealizowana. Nie rodzi więc praw do nieruchomości i nie uprawnia do realizacji inwestycji.

Proces inwestycyjno-budowlany to ciąg poszczególnych czynności prawnych wzajemnie warunkowanych, w którym ważną rolę odgrywa decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach (DUŚ), gdyż jej moc wiążąca bezpośrednio wpływa i kształtuje kolejne decyzje wydawane w tym procesie. Pozytywna decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach toruje bowiem drogę do uzyskania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (w przypadku braku obowiązywania dla danego terenu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego) oraz decyzji o pozwoleniu na budowę.

Istota DUŚ

Uzyskanie DUŚ nie wiąże się z wykazaniem prawa do dysponowania nieruchomościami, na jakich ma zostać zrealizowana – nie rodzi więc praw do nieruchomości, jak również nie uprawnia do realizacji inwestycji. Istotą DUŚ jest jedynie określenie wpływu planowanego przedsięwzięcia na środowisko oraz wymagań, jakie powinny być spełnione, by zminimalizować skutki negatywnego wpływu na środowisko czynników dla niego szkodliwych. DUŚ określa więc wymogi, które czynią przedsięwzięcie (zamierzenie budowlane) dopuszczalne z punktu widzenia przepisów z zakresu ochrony środowiska i w tym zakresie decyzja ta dostarcza wiążących informacji dla organów orzekających na następnych etapach procesu inwestycyjnego.

DUŚ wydawana jest w oparciu o przepisy ustawy z 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o...