Prawo do emerytury to nie powód do zwolnienia

Wraz z ukończeniem wieku emerytalnego pracownik traci ochronę przedemerytalną. Ale to nie oznacza, że pracodawca może go zwolnić wyłącznie w związku z tym faktem.

Kodeks pracy w art. 39 obejmuje ochroną przed wypowiedzeniem umowy o pracę pracownika, któremu brakuje nie więcej niż cztery lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, jeśli okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku. To tzw. ochrona przedemerytalna, która blokuje pracodawcy możliwość wypowiedzenia umowy o pracę.

Okres ochronny

Obecnie powszechny wiek emerytalny dla kobiet wynosi 60 lat, a dla mężczyzn – 65 lat. Ochrona przedemerytalna przysługuje zatem pracownicy od ukończenia 56 lat, a pracownikowi od 61. urodzin. Warunkiem jest jednak, by pracownik miał odpowiednio długi staż pracy, który pozwoli mu przejść na emeryturę z osiągnięciem tego wieku. Dla osób urodzonych przed 1 stycznia 1949 r. wynosi on dla kobiet 20 lat, a dla mężczyzn 25 lat. Jeżeli pracownik nie uzyskałby takiego okresu zatrudnienia, mimo kontynuowania trwającej umowy o pracę do ukończenia wieku emerytalnego (lub krócej – w przypadku umowy na czas określony), to nie będzie mu przysługiwała ochrona przedemerytalna. Osoby urodzone po 31 grudnia 1948 r. nabywają prawo do emerytury po ukończeniu odpowiednio 60 i 65 lat nawet wtedy, gdy zostały za nie opłacone składki na ubezpieczenia społeczne przynajmniej za jeden dzień. Drugi warunek więc ich nie dotyczy.

Niektóre grupy pracowników mogą też nabyć uprawnienia emerytalne...