Czy Bidenomics wystarczy, by wygrać wybory

autor zdjęcia: Rafał Guz

źródło: Rzeczpospolita

Ważnym elementem Bidenomics jest także powrót do polityki antymonopolowej. Jej porzucenie było jednym z największych grzechów neoliberalnej rewolucji.

Wygrana Donalda Trumpa w wyborach prezydenckich w 2016 r. była konsekwencją dekad prowadzenia w USA zbyt neoliberalnej doktrynalnie polityki gospodarczej, którą zapoczątkował Ronald Reagan, a kontynuowali ją później kolejni prezydenci, w tym demokrata Bill Clinton. Próby jej skorygowania przez Baracka Obamę przyniosły ograniczone rezultaty.

Bagaż kilku dekad

Czynnikiem, który znacząco wpłynął na dzisiejszą sytuację polityczną w USA, był trwający od lat 80. spadek zatrudnienia w przemyśle, gdzie dobrze płatną i satysfakcjonującą pracę znajdowało w przeszłości wiele osób mających średnie wykształcenie. Sam spadek zatrudnienia w przemyśle był nieunikniony ze względu na automatyzację produkcji. Niemniej doktrynalnie prowadzona neoliberalna polityka gospodarcza ten proces przyspieszała. Spektakularnym efektem stał się pas opuszczonych fabryk (Rust Belt) na północnym wschodzie USA.

Jak Reagan przyczynił się do powstania Rust Belt? Przypomniał to niedawno na wykładzie dla Towarzystwa Ekonomistów Polskich Alan Blinder, wieloletni wiceprezes Rezerwy Federalnej. W skrócie: przyczyną były dokonane przez Reagana radykalne obniżki podatków dochodowych, czego skutkiem był duży i latami utrzymujący się deficyt budżetowy. W efekcie nastąpił skokowy wzrost emisji amerykańskich obligacji skarbowych, które kupowali także zagraniczni inwestorzy. Jednak...