Powrotu do Unii nie będzie

autor zdjęcia: Phil Noble/POOL/AFP

źródło: Rzeczpospolita

Lider Partii Pracy Keir Starmer (po lewej) oraz brytyjski premier i przywódca Partii Konserwatywnej Rishi Sunak (po prawej) biorą udział w debacie przedwyborczej prowadzonej przez stację BBC w Nottingham 26 czerwca 2024 r. Wybory odbyły się 4 lipca, już po zamknięciu tego wydania „Plusa Minusa”

Poza UE miał być raj. Niespełnione obietnice pogrążyły Partię Konserwatywną, a zwolennicy wejścia do Wspólnoty dziś na Wyspach przeważają. Cóż z tego, skoro drzwi do Unii pozostaną dla królestwa zamknięte na długo, a może na zawsze.

Charles de Gaulle nie miał złudzeń co do Brytyjczyków. Wiedział, że nie są stworzeni do słuchania poleceń Brukseli. To jedyny kraj Europy Zachodniej, który nie poniósł porażki w starciu z Hitlerem, przez co dziś wcale nie uważa, że tylko integracja europejska jest zdolna zapewnić mu pokój. Może to zrobić sam. A mając takie atuty, jak najważniejszy język świata, najbardziej międzynarodowe miasto na świecie i globalną sieć sojuszników w ramach dawnego imperium, zawsze będzie miał pokusę pójścia własną drogą – rozumował francuski prezydent. Dlatego dopiero po śmierci generała Londyn mógł rozpocząć negocjacje akcesyjne i przystąpić do Wspólnoty w 1973 r.

Ale dziś wszyscy w Unii stali się gaullistami. Przynajmniej, gdy idzie o stosunek do Brytyjczyków. Nie tylko wieloletnie rozmowy o warunkach rozwodu z Londynem znużyły unijnych przywódców, ale też przekonali się oni potem, że kiedy przedstawiciele Jej Królewskiej Mości nie byli już obecni w Brukseli, można całkiem znacząco pchnąć integrację do przodu. Przewodnicząca Komisji Europejskiej Ursula von der Leyen zbudowała jednolity system zakupu szczepionek przeciw covidowi, a zaciągnięcie po raz pierwszy w historii długu przez instytucje europejskie pozwoliło na powołanie potężnego Funduszu Odbudowy. Udało się też wykuć wspólną...