Nowe oblicze ekonomii politycznej socjalizmu

źródło: Rzeczpospolita

Współczesny świat broni się przed ekonomią polityczną populizmu i reformami, zaciągając kredyt i zwiększając zadłużenie. I zazwyczaj wpada jeszcze bardziej w jej szpony.

Niebezpieczny tryumf ekonomii politycznej populizmu (EPP) na świecie mobilizuje wielu poważnych ekonomistów do poszukiwania swoistej nowej ekonomii politycznej socjalizmu (EPS). EPS ma stać się tym razem nie jedną z dwóch stron walki ideologicznej, ale trzecią drogą pomiędzy EPP a ekonomią polityczną liberalizmu (EPL) – wobec obu silnie krytyczną (symetryzm?).

Wszystkie te trzy ekonomie polityczne mogą jednak polec przy zderzeniu z wielkimi problemami współczesnego świata, które w XXI wieku rozwiązuje się głównie przez rabunkową eksploatację jednego z największych wynalazków cywilizacji: kredytu i zadłużenia.

Manifest berliński

Pod koniec maja w Berlinie 70 znanych ekonomistów podpisało deklarację, w której dostaje się nieźle EPL i manifestuje się szansę zwycięstwa z EPP przy pomocy arsenału myśli dobrze znanych z EPS. Chodzi oczywiście o takie myśli jak:

∑ państwo jako skuteczny lek na zawodność rynku – z jednej strony ponoć słabo konkurencyjnego, a z drugiej nie wszędzie mogącego działać;

∑ fiskalna walka z nierównościami społecznymi;

∑ niedopuszczanie do oszczędnościowych cięć wydatków publicznych;

∑ dekoncentracja rynków;

∑ „nowoczesna polityka przemysłowa”;

∑ wyrównanie szans rozwojowych młodych ludzi,

∑ a przede wszystkim ochrona klimatu i środowiska...