„Czynny żal” czy samokrytyka?

Zbigniew Ziobro, wykorzystując kłótliwość środowiska, podzielił sędziów perfekcyjnie i paskudnymi metodami. A teraz sędziów dzielić chcą ci, których prześladował.

Premier Donald Tusk spotkał się z przedstawicielami środowiska sędziowskiego, w tym stowarzyszeń. Przez lata działalności w arządzie Stowarzyszenia Sędziów Polskich Iustitia (1998–2016, w tym 2010–2016 jako prezes) nie doczekałem się tego. Był premierem przez większość mojej prezesury. Gdy prosiliśmy go o spotkanie, nigdy nie odpowiedział, czasem ktoś inny informował, że przyjmie nas najwyżej minister sprawiedliwości. Dopiero zdemolowanie sądownictwa przez PiS i opór sędziów, którzy w przeważającej większości bronili się przed Dobrą Zmianą, uświadomiły Donaldowi Tuskowi, że z sędziami choć raz w życiu też wypada porozmawiać.

Efekt tych rozmów znaczną część prawników zmroził. Usłyszeliśmy, że naprawa sądownictwa ma polegać na weryfikacji sędziów, którzy w czasach Zbigniewa Ziobry zgodzili się na awanse. Że mają się oni pokajać, wyrazić „czynny żal”, złożyć samokrytykę jak na zebraniu partyjnym w czasach słusznie minionych, zrzec się awansów, a wtedy łaskawie pozwoli im się ponownie ubiegać o awans, w rywalizacji z innymi. Łatwo się domyślić, że ją przegrają, bo nawet jeśli są świetnymi sędziami, to awans w latach neo-KRS zostanie uznany przez moralistów za czarną krechę w ich aktach.

Czekam z niecierpliwością na aktywność nowych rzeczników dyscyplinarnych

Nie bronię tych, którzy wprowadzali Dobrą Zmianę. Należy ich...