Artysta, który wciąż ma nadziejĘ

źródło: Rzeczpospolita

Gianfranco Rosi, autor m.in. „Fuocoammare. Ogień na morzu” i „Rzymskiej aureoli”, podczas ostatniego festiwalu EnergaCAMERIMAGE odebrał nagrodę za wybitne osiągnięcia w filmie dokumentalnym

Nienawiść jest dziś wszędzie. Politycy coraz częściej dzięki niej wygrywają, nie licząc się z ceną, jaką płacą za to społeczeństwa – mówi wybitny dokumentalista Gianfranco Rosi.

Mam dość. Skończyłem 61 lat, jestem zmęczony, chcę się wycofać – mówi Gianfranco Rosi. A ja mu nie wierzę, bo jest jednym z najlepszych współczesnych dokumentalistów. Na ostatnim festiwalu EnergaCAMERIMAGE odebrał w Toruniu nagrodę za wybitne osiągnięcia. Zdobył weneckiego Złotego Lwa za „Rzymską aureolę”, berlińskiego Złotego Niedźwiedzia, Europejską Nagrodę Filmową i nominację do Oscara za „Fuocoammare. Ogień na morzu”. Każdy z jego siedmiu dokumentów stawał się wydarzeniem.

Ale teraz, kiedy siedzimy w lobby toruńskiego hotelu, Rosi nie kryje rozczarowania światem: – Nienawiść wyklucza komunikację. Tymczasem zamiast zasypywać rowy między ludźmi, politycy pogłębiają je. Tworzą niekończące się podziały na dobrych i złych. Nie wiem, czy był w historii pokojowy czas, w którym uczucie nienawiści było tak powszechne – w polityce, układach społecznych, nawet w rodzinach. Dzisiaj małe dzieci zabijają przeciwników w grach komputerowych, uczą się korzystania z pełnych agresji social mediów. A najpierw powinny ćwiczyć wyobraźnię, budować w sobie chęć poznania świata, odkrywać jego piękno.

Bez scenariusza i producenta

Urodził się w Asmarze w Erytrei w 1963 r. Gdy miał 13 lat, w czasie wojny w Etiopii rodzice wysłali go do Włoch. Mieszkał w Rzymie, potem też w Turcji. Jako 20-latek pojechał do Nowego Jorku, gdzie skończył New York University Film School. Od początku...