Szalikowcy są może tacy jak my

autor zdjęcia: Mat. Netflix

źródło: Rzeczpospolita

Wojciech Zieliński jako Zyga w „Kibicu"

„Kibic” stał się nr. 1 w kategorii seriale Netflixa w dniu premiery, gdy platforma ujawniła program na 2025 r.

Takie seriale jak „Kibic” można oglądać 1:1 – ktoś powie wtedy o mało efektownym remisie – ale można też spojrzeć na nie z szerszej perspektywy. Moim zdaniem w obu konwencjach „Kibic” się broni, zwłaszcza dramaturgią bliską klasycznej tragedii: rzecz jest przecież o tym, czy można przełamać rodzinne i męskie fatum, czy tylko mutować wariantami tego samego samobójczego schematu w kolejnych pokoleniach.

Brzmi tajemniczo, bo zwrotów intrygi nie wolno spojlerować, ale wiele takich historii znają pewnie nie tylko polskie stadiony, osiedla i podwórka. Część z nich opisały media, a orzekały też sądy.

Mocny „Kibic"

W mieście działają dwa kluby. To Gladius (chyba od Gladiatora) i Kosy(nierzy), wszystko jest więc na ostrzu noża, a życie zawsze na krawędzi, miasto jest bowiem niewielkie i wszyscy ze wszystkimi są połączeni gordyjskimi węzłami: szkolnymi, miłosnymi, przyjaźni, nienawiści. Nie sposób nie być w kręgu jednego z klubów, a ponieważ kibicowanie nie jest dziś tym, czym kiedyś było – zwalczające się grupy mają własne biznesy i silnie strzeżone strefy wpływów. To knajpy, siłownie, gadżety.

Nad wszystkim czuwają...