Sprzedajesz nieruchomość? Ustal, czy rzeczywiście jest zabudowana

Błędna kwalifikacja nieruchomości jako zabudowanej może skutkować tym, że nie zostanie ona zaoferowana gminie w ramach pierwokupu, a w rezultacie – nieważnością umowy sprzedaży.

Zgodnie z art. 109 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami („UGN”), gminie przysługuje prawo pierwokupu w przypadku sprzedaży, między innymi niezabudowanej nieruchomości nabytej uprzednio przez sprzedawcę od Skarbu Państwa albo jednostek samorządu terytorialnego lub prawa użytkowania wieczystego niezabudowanej nieruchomości gruntowej, niezależnie od formy nabycia tego prawa przez zbywcę (z wyjątkami). Zdarza się, że kwalifikacja danej nieruchomości jako niezabudowanej w rozumieniu powyższych przepisów nie jest oczywista.

Istota prawa pierwokupu

Prawo pierwokupu z art. 109 UGN oznacza istnienie po stronie gminy uprawnienia nabycia nieruchomości na wypadek, gdyby jej właściciel lub użytkownik wieczysty porozumiał się z osobą trzecią (czyli z potencjalnym nabywcą) co do jej sprzedaży.

W rezultacie, taka transakcja wymaga zawarcia najpierw między sprzedawcą a potencjalnym kupującym umowy warunkowej sprzedaży nieruchomości. Sprzedawca sprzedaje w niej swoje prawo do nieruchomości, a kupujący kupuje je za zapłatą ceny, ale pod warunkiem, że reprezentant gminy położenia nieruchomości (wójt, burmistrz albo prezydent miasta) nie wykona prawa pierwokupu.

Notariusz sporządzający umowę warunkową zawiadamia o jej treści organ wykonawczy gminy. Następnie, gmina może wykonać prawo pierwokupu w terminie miesiąca od dnia otrzymania zawiadomienia.

Jeśli w tym...