Samoświadomość, a nie wymówka

źródło: Rzeczpospolita

materiały prasowe

Po co dorosłej osobie diagnoza ADHD? To tak, jakby całe życie nie widzieć wyraźnie, nie wiedząc, dlaczego tak jest, a potem założyć okulary i zrozumieć, że to nie była kwestia złej woli.Rozmowa z Kajetaną Foryciarz, psychiatrą

Jak odróżnić ADHD od skutków przebodźcowania i życia w nadmiernym stresie?

Domyślam się, że pytanie brzmi: czy to „tylko” stres czy ADHD? To jest ważne pytanie, bo jeśli czujemy się gorzej z powodu nadmiernego przeciążenia i przebodźcowania, to jedyną rozsądną poradą jest: „po prostu odpocznij i zacznij żyć wolniej, spokojniej”.

Łatwo się mówi, gorzej z realizacją. 

Jednak kiedy zgłasza się pacjent z pytaniem, czy ma ADHD, a jednocześnie jest wyczerpany i przeciążony, nieraz musimy opóźnić rozpoczęcie procesu diagnostyki do czasu, aż przynajmniej trochę odpocznie i się zregeneruje. Właśnie dlatego, że objawy obu tych stanów mogą być tak bardzo podobne.

Jak je odróżnić?

Przed diagnostą jest mnóstwo niewiadomych i mnóstwo pytań, jakie potrzebuje zadać zarówno pacjentowi, jak i samemu sobie w kontekście pacjenta, którego bada. Sama diagnostyka polega na szczegółowym przeanalizowaniu funkcjonowania danej osoby od dzieciństwa do dzisiaj oraz na ocenie, czy objawy na „tu i teraz” mogą być wiązane z ADHD i czy są powodem cierpienia. Jeśli objawy ADHD były obecne w dzieciństwie, mamy ważny sygnał, że porada „odpocznij, zwolnij” najprawdopodobniej nie będzie skuteczna, bo osoba z ADHD...