Czas Europy

autor zdjęcia: EPA/AARON SCHWARTZ/pap Xxxxxxxxxx

źródło: Rzeczpospolita

Europejscy przywódcy z tyłu, ale już nie w cieniu. W Białym Domu: Donald Trump i Wołodymyr Zełenski, za nimi (od lewej) Mark Rutte, Giorgia Meloni, Friedrich Merz, Emmanuel Macron i Alexander Stubb. W spotkaniu uczestniczyli też, niewidoczni na zdjęciu Ursula von der Leyen i Keir Starmer; 18 sierpnia 2025 r.

Dawnym zwyczajem amerykański prezydent zamierzał o losie europejskiego kraju przesądzić do spółki z gospodarzem Kremla. Przywódcy Starego Kontynentu pokazali mu jednak, że czasy się zmieniły. Jak do tego doszło?

Nie było to specjalnie grzeczne. Ale najwyraźniej potrzebne. Gdy w miniony poniedziałek na szczycie w Białym Domu Donald Trump oddał głos włoskiej premier Giorgii Meloni, Emmanuel Macron pochylił się do siedzącego obok Keira Starmera i zdawał się uzgadniać z nim ostatnie szczegóły ich wystąpień. Jakby chcieli uniknąć powtarzania tych samych tez. I rzeczywiście chwilę później francuski prezydent mówił o konieczności włączenia do ostatecznych rokowań w sprawie pokoju w Ukrainie Europy oraz uzbrojenia po zęby ukraińskiej armii, tak by mogła skutecznie bronić się przed Moskalami, a szef rządu Jego Królewskiej Mości zwrócił uwagę na ideę wysłania europejskiej misji pokojowej, choć zrodziła się ona przecież w Paryżu.

To był tylko jeden z elementów niezwykłej koordynacji tego, co później Friedrich Merz nazwał „team Europe” (drużyna Europa). Sam niemiecki kanclerz zajął się apelem o natychmiastowe zawieszenie broni, co jego zdaniem jest testem na to, czy Putin faktycznie chce pokoju. Sekretarz generalny NATO Mark Rutte wybrał kwestię nacisku na gwarancje bezpieczeństwa dla Ukrainy, jakich powinna wedle niego udzielić Ameryka. Giorgia Meloni mówiła o konieczności utrzymania jedności transatlantyckiej, z której rozpadu najbardziej cieszyłby się Putin. Szefowa Komisji Europejskiej Ursula von der Leyen w mniej lub bardziej zawoalowany sposób ostrzegała przed skutkami dla...