Drony nad pękniętą Polską

autor zdjęcia: Aleksander Kalka/NurPhoto via AFP

źródło: Rzeczpospolita

30 lipca Donald Tusk odwiedził Instytut Techniczny Wojsk Lotniczych w Warszawie, gdzie pokazano mu nasze bezzałogowce. Kilka tygodni później nad Polskę nadleciały falą te ze Wschodu – za rosyjskie uznała je wbrew twierdzeniom premiera także prawicowa opozycja

Ani postawienie na Amerykę, ani na Unię Europejską nie daje nam pełnej gwarancji bezpieczeństwa. Możliwe, że jakąś szansą byłaby kombinacja obu tych kierunków, ale to by wymagało wyjątkowo zręcznego uzupełniania się skrzydeł polskiej dyplomacji. A nasza klasa polityczna niestety wyjątkowo się do tego nie nadaje.

Czy polska czysto wojskowa reakcja na inwazję dronów była czymś zadowalającym? Skoro zestrzelono ich jedynie cztery spośród co najmniej 19, to czy naprawdę „zdaliśmy egzamin”? Tak ogłosił prezydent Karol Nawrocki, wykonując w ten sposób zdawkowy ukłon w stronę rządu Donalda Tuska. Dlaczego tak mówił? Żeby dowartościować polskich lotników? Żeby okazać wdzięczność biorącym udział w akcji ekipom sojuszniczym z NATO (holenderskim czy norweskim)?

Czy udał się podjęty przy tej okazji popis politycznej jedności? O ile Donald Tusk czy szef MON Władysław Kosiniak-Kamysz mogli na nim skorzystać jako jednoczący naród przywódcy, dowartościował on także prezydenta walczącego o wzmocnienie swojej pozycji ustrojowej. Mógł przecież zwołać odprawę pod swoim przewodnictwem i wezwać na nią szefa rządu. W odpowiedzi w mediach sprzyjających koalicji rządowej pojawiły się teksty sugerujące, że Tusk całkiem dobrze się dogaduje z Nawrockim.

To jednak nie trwało długo. Drony „zaatakowały” nocą z wtorku na środę. Już w następny poniedziałek szef MSZ Radosław Sikorski szczypał prezydenta na platformie X jako kogoś, kto nie umie załatwić sankcji na Rosję u Donalda Trumpa.

Oczywiście, te relacje fluktuują. Pomimo wyjątkowo brutalnych starć przy okazji wizyty Nawrockiego w Ameryce, współdziałanie ośrodków władzy czasem wraca, choćby przy okazji wizyty...