Przepisy wdrażające DSA to nie cenzura

Uchwalone przez Sejm regulacje dotyczące blokowania nielegalnych treści to nie zamach na wolność słowa, tylko próba cywilizowania działalności dużych platform.

Cenzura – w ślad za Słownikiem Języka Polskiego PWN to „urzędowa kontrola publikacji, widowisk teatralnych, audycji radiowych itp., oceniająca je pod względem politycznym lub obyczajowym”. Cenzury prewencyjnej, a więc mechanizmu uzależniającego opublikowanie lub wyemitowanie określonego przekazu od uprzedniego przyzwolenia organu władzy publicznej, zakazuje Konstytucja RP w art. 54.

Cenzura kojarzy się nam jednoznacznie – z urzędem z siedzibą przy ulicy Mysiej, jakże charakterystycznym dla lat słusznie minionych. Tymczasem w ostatnich tygodniach w przestrzeni publicznej pojawiło się mnóstwo zarzutów dotyczących chęci wprowadzenia w naszym kraju cenzury właśnie, pod przykrywką wdrożenia unijnego Aktu o usługach cyfrowych (Digital Service Act, w skrócie DSA). Czy więc ustawa, którą 21 listopada uchwalił Sejm, oznacza reaktywację Głównego Urzędu Kontroli Publikacji i Widowisk? Nie, a wręcz przeciwnie.

Decyzję podejmie UKE

Ustawa o zmianie ustawy o świadczeniu usług drogą...