Nieszczęście przybywa z gór

autor zdjęcia: shutterstock

źródło: Rzeczpospolita

Wiosenne roztopy w miasteczku Gjogv. Liczba godzin słonecznych w ciągu roku oscyluje w tym regionie w okolicach 840 (na Mazowszu 1900)

Zmiany klimatu w najdotkliwszym stopniu odczuwalne są w górskich regionach planety. Co gorsza, efekty zachodzących tam procesów dotykają w drugiej kolejności terenów położonych poniżej, co sprawia, że przekładają się one na miliardy ludzi.

Tak, w największym skrócie, brzmią wnioski analizy przeprowadzonej przez niemal dwudziestoosobowy zespół naukowców związanych z University of Portsmouth i opublikowanej właśnie na łamach magazynu „Nature”. Skupili się oni na czterech pasmach górskich rozsianych po różnych kontynentach – od Alp, przez Andy i Góry Skaliste, po Wyżynę Tybetańską – ale procesy i ich konsekwencje, jakie zaobserwowali, są stosunkowo podobne. I w każdym przypadku bardzo destrukcyjne dla populacji, które żyją zarówno w górach, jak i na płaskowyżach czy nizinach rozciągających się pod wymienionymi pasmami.

„W globalnej skali różnice między terenami górskimi i nizinnymi pod względem temperatury, wysychania powierzchni oraz opadów śniegu kształtują się następująco: 0,21 stopnia Celsjusza dla temperatury, -11,5 mm dla wysychania powierzchni oraz -25,6 mm utraty pokrywy śnieżnej (wszystko w skali stulecia). Wnioski te zostały oparte na dostępnych danych z lat 1980-2020” – podsumowują autorzy publikacji. Zauważają przy tym, że we wspomnianych regionach zachodzi też zjawisko EDCC (elevation-dependent climate change, zmiany klimatu zależne od wysokości), co oznacza, że zmiany klimatu zachodzą w rozmaity sposób w zależności od wysokości.

O ile zatem łańcuchy górskie na Ziemi podlegają zjawiskom podobnym do siebie co do charakteru, to już szczegółowy...