![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Dziennik pisany nocą
Dziennik pisany nocą
G USTAW HERLING-GRUDZIńSKI
Neapol, 4 kwietnia 1998
Ilekroć jestem proszony o podanie przykładów pisarskiej nieustępliwości i pisarskiej uległości w Polsce rządzonej przez komunistów, wymieniam Gombrowicza i Andrzejewskiego. Gombrowicz, który stał twardo (Hier stehe ich. .. ) w obronie każdego słowa w swoich pismach, nie godził się na żadne układy i kompromisy, uważał za nienaruszalne to, co wyszło spod jego pióra, żonę Ritę obciążył obowiązkiem pilnowania integralnej postaci jego pisarstwa, gdy zostanie wdową (nawiasem mówiąc, wywiązywała się zawsze wzorowo z testamentarnych poleceń męża) . Ile z tym było w PRL wydawniczych kłopotów, ile wymyślano forteli ikruczków, żeby jakoś obejść surowe dyspozycje pisarza, ilu wciągano w tę grę autentycznych adwokatów i zwykłych kauzyperdów! Gombrowicz, drwiący Gombrowicz "antynarodowy" czy "antypolski" w oczach "patriotycznych niezłomnych", do końca nie zapominał ani na chwilę, czym są powołanie i godność pisarza.
A Andrzejewski? Seraficzno-mauricowski katolik przed wojną, marksista i poseł na Sejm PRL po wojnie, autor zakłamanego Popiołu i diamentu, powieści, którą aż do śmierci pozwalał wznawiać co roku na użytek szkół, chociaż wiedział już dobrze, ile jest warta jako obraz Polski nazajutrz po wojnie....
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
