![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Piękno otwarte
Piękno otwarte
Starożytna Olimpia była miejscem modlitwy, sztuki i sportu. Sakralność stoi na miejscu pierwszym, jak i bóg Zeus, którego owa sakralność otaczała, bóg między bogami najwyższy. W świętym kręgu Zeusa Grecy składali dary, modlili się słowami, pieśniami i tańcami. Taka otwarta świątynia czynna była stale, nie tylko przez czas jakiś, i przez cały rok odwiedzali ją wyznawcy. Przychodzili tu czcić również boginię Herę i pod jej imieniem odbywały się zmagania dziewcząt, zwane herajami. Wielobóstwo - tak charakterystyczne dla Greków, dzięki czemu świat późniejszy odziedziczył wspaniałą mitologię - nie przystawało do monobóstwa zdobywającego sobie w basenie Morza Śródziemnego coraz szersze kręgi wyznawców i w rezultacie zostało zakazane oficjalnie przez cesarza Teodozjusza Wielkiego w roku 392 nowej ery.
Zaledwie po trzech latach cesarstwo rzymskie podzieliło się na Wschodniorzymskie i Zachodniorzymskie. Kultywowanie wielu bogów w obu cesarstwach uznano za przejaw pogaństwa, a przecież pogan należy nawracać. Święty krąg Zeusa w Olimpii zaczął się przeistaczać w ruinę już z samego upływu czasu. Kolejnym ciosem był nakaz Teodozjusza II, wnuka Teodozjusza Wielkiego, zburzenia wszystkich świątyń Olimpii. Było to w roku 426 nowej ery. Ostateczne spustoszenie przyniosły: wylewy rzek i silne trzęsienie ziemi w...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
