![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Dwie ścieżki Workcenter
Praca Grotowskiego prowadzi go coraz głębiej w wewnętrzny świat aktora, do miejsca, w którym aktor przestaje być aktorem, a staje się człowiekiem-esencją. (...) Na początku reżyser i publiczność są niezbędni do wzmocnienia tego procesu. Ale gdy akcja się pogłębia, trzeba odrzucić wszystko, co zewnętrzne, i w końcu nie ma już teatru, nie ma aktora ani publiczności - jest tylko samotny człowiek odgrywający swój ostateczny dramat - mówił o Jerzym Grotowskim w 1973 roku jego przyjaciel Peter Brook.
Precyzyjnie i celnie scharakteryzował w ten sposób całość poszukiwań teatralnych i kulturowych Jerzego Grotowskiego (1933 - 99), który miał wtedy przed sobą nie tylko okres pracy w Pontederze, ale i wcześniejszy - na przełomie lat 70. i 80. - czas pracy nad Teatrem Źródeł. Właśnie Teatr Źródeł był początkiem sztuk rytualnych, jakimi Grotowski zajmował się w ostatnim okresie...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
