Pracownik tymczasowy tylko z nazwy
Praca tymczasowa to wykonywanie na rzecz pracodawcy-użytkownika przez określony czas zadań o charakterze sezonowym, okresowym, doraźnym, należących do nieobecnego pracownika lub których terminowe wykonanie przez stałych pracowników nie byłoby możliwe (art. 2 ustawy z 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych, DzU nr 166, poz. 1608; dalej: ustawa).
Wielu pracodawców nie przejmuje się jednak ustawową definicją i przyjmuje "czasowników" tak, jakby pracowali na stałe.
- Można sobie wyobrazić, że w pewnych sytuacjach "doraźność" trwa 12 miesięcy. Trudno jednak uwierzyć, że pracuje tak np. 80 proc. pracowników. Można więc uznać, że umowa o pracę tymczasową ma charakter pozorny, a pracownik tymczasowy i użytkownik powinni zawrzeć zwykłą umowę o pracę - mówił dr Arkadiusz Sobczyk z Uniwersytetu Jagiellońskiego podczas seminarium "Ustawa o zatrudnianiu pracowników tymczasowych - wady i zalety" (seminarium zorganizowało wydawnictwo C.H. Beck).
Takie praktyki pozostają jednak bez sankcji: strony mogą twierdzić, że chodziło im o pracę tymczasową. Jedyne, co może grozić...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta