![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Dwoistość świata
Dwoistość świata
Plakat, rysunek, malarstwo to tak odmienne dyscypliny i techniki obrazowania. Jak dochodzi się do ich pogodzenia? Co spowodowało, że je pan wybrał i połączył?
Zaczynałem od plakatu, który był związany z konkretnym tematem literackim. I zazwyczaj było tak, że jeśli temat ów mnie absorbował, nie wystarczała mi jedna formuła wypowiedzi. Zaczynałem ją przetwarzać i rozwijać.
Po co?
Aby sobie samemu sprawić satysfakcję, że wyczerpałem problem od strony technicznej i artystycznej. Również ipo to, by zapomnieć o skondensowanym języku plakatu, a dać upust wyobraźni. Większość plakatów, które zrobiłem, była związana z Szekspirem i Cervantesem. Stworzyłem oddzielny cykl prac pod wspólnym tytułem Teatr Jednego Znaku, ale ani psychicznie, ani artystycznie mi to nie wystarczało. Zacząłem więc te motywy interpretować inaczej -- poprzez rysunek i obrazy. Oczywiście w procesie tworzenia, swoistego nicowania...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
