Łatanie dziur w prawie drogowym

autor zdjęcia: krzysztof łokaj

źródło: Fotorzepa

O zmianach w prawie o ruchu drogowym oraz towarzyszących mu nowelizacjach innych ustaw można powiedzieć tylko jedno: za często i bez sensu – tak najkrócej można streścić rozważania sędziego Sądu Rejonowego w Tarnowie

Ściganie osób łamiących przepisy ruchu drogowego, szczególnie za przekraczanie dopuszczalnych prędkości, niewątpliwie jest jednym z trudniejszych zadań, przed jakim stoją służby odpowiedzialne za utrzymanie porządku i bezpieczeństwa na drogach. Nic więc dziwnego, że do jego realizacji zaprzęgnięto nie tylko policję, ale i straż miejską, a od niedawna także Inspekcję Transportu Drogowego (ITD), zajmującą się dotąd głównie kontrolą przewozów towarowych, rzadziej pasażerskich.

W poszukiwaniu sprawcy

Jak powszechnie wiadomo, ujawnienie naruszenia administracyjnie ustalonych limitów prędkości nie stanowi szczególnego problemu w tym znaczeniu, że pracę tę wykonują głównie tzw. fotoradary, wyrastające do niedawna jak grzyby po deszczu. Problem pojawia się, gdy dochodzi do ustalenia sprawcy takiego wykroczenia. Z oczywistych powodów urządzenia te nie wskazują bowiem danych osoby, która kierowała pojazdem.

Pomysł, by darować sobie ów nieistotny szczegół, na szczęście nie znalazł aprobaty w oczach Trybunału Konstytucyjnego. Organy ścigania, głównie policja, zmuszone są więc ustalać dane sprawcy, co nie jest ani łatwe, ani szybkie.

Ma tego świadomość również ustawodawca, który przełknąwszy porażkę z ustawą fotoradarową, postanowił ulżyć pracy wspomnianych służb, uchwalając dwie ustawy nowelizujące kodeks...