Chopin w cieniu wiśni

źródło: AFP

Tamaki Kawakubo: azjatycka wirtuozeria

źródło: AFP

Jascha Heifetz, „cudowne dziecko” belle epoque, rodem z Wilna

Muzyka klasyczna przechodzi kryzys. Nadzieja w publiczności i muzykach z Dalekiego Wschodu

Daw­no te­mu prak­tycz­nie każ­dy wy­bit­ny so­li­sta był z po­cho­dze­nia Ży­dem. Każ­de ży­dow­skie dziec­ko do­ra­sta­ło, pra­gnąc grać na skrzyp­cach. Te­raz jest po­dob­nie, ty­le że ro­lę wir­tu­ozów prze­ję­li Azja­ci" – za­uwa­żył w jed­nym z wy­wia­dów Jo­shua Bell, ame­ry­kań­ski wir­tu­oz, lau­re­at na­gród Gram­my i Mer­cu­ry, któ­re­go przed trze­ma la­ty mo­gli po­dzi­wiać też pol­scy wi­dzo­wie (grał w Czę­sto­cho­wie oraz War­sza­wie). Każ­dy, kto choć tro­chę in­te­re­su­je się mu­zy­ką kla­sycz­ną, wie, że Bell ma ra­cję. W XX wie­ku nie­mal wszy­scy naj­wy­bit­niej­si wir­tu­ozi by­li Ży­da­mi. Ba, mo­tyw ży­dow­skie­go skrzyp­ka na sta­łe wszedł do kul­tu­ry po­pu­lar­nej. Moż­na go zna­leźć i w hol­ly­wo­odz­kich fil­mach, i w pol­skiej li­te­ra­tu­rze. Ty­le że kie­dyś so­li­ści ta­cy jak Je­hu­di Me­nu­hin, Ja­scha He­ifetz czy...