Antyklerykalizm tramwajowy i ideologiczny

źródło: EAST NEWS

Ataki na Kościół to wyzwanie i sprawdzian duchowej kondycji katolików. Na zdjęciu: demonstracja partii Racja, Katowice, 8 sierpnia 2009 r.

autor zdjęcia: Waldemar Kompała

źródło: Fotorzepa

Chrystus nie umarł za mnie na krzyżu po to, abym był porządny i dobrze wychowany – mówi Ewie K. Czaczkowskiej teolog i psycholog.

Rz: Czyta ksiądz fora internetowe?

Niektóre tak.

I co myśli, gdy czyta hasła typu – pomijam niecenzuralne – „Księża na księżyc"?

O, wybrała pani jedno z bardziej cywilizowanych. Nie było jeszcze forów internetowych, gdy zacząłem uczyć w szkole podstawowej. Uczniowie wykorzystali mur szkolny, aby skierować do mnie przesłanie: „Klechy, precz ze szkoły". Ale potem ktoś wziął mnie w obronę, skreślił słowo klechy i wpisał w jego miejsce: dresy.

Czyli nic nowego?

Antyklerykalizm ma korzenie w Kościele średniowiecznym. Był związany z domaganiem się od duchownych bardziej ewangelicznego stylu życia. I w tym sensie czasem ja sam jestem antyklerykałem w stosunku do siebie czy kolegów po fachu.

Ale ten antyklerykalizm ma na celu odnowę, a nie niszczenie autorytetów. Skąd się bierze to drugie nastawienie?

Najczęściej z osobistych urazów. Dajmy na to, ksiądz potraktował kogoś źle z powodu zmęczenia, zniecierpliwienia, nierozeznania dobrze cudzej potrzeby i to staje się powodem przyprawienia gęby wszystkim księżom. Dzisiaj w Polsce mamy dwa rodzaje antyklerykalizmu: tramwajowy i ideologiczny.

Tramwajowy?

Tak, chodzi o to, co słyszymy o księżach w środkach komunikacji, czytamy na forach internetowych. O wyśmiewanie obyczajowości księży –...