Spieszmy się kochać Niemców

źródło: AFP

Królowie królów, od lewej: manager Bayernu Uli Hoeness, były trener kadry Jürgen Klinsmann, szef rady nadzorczej Bayernu Karl-Heinz Rummenigge i prezes klubu Franz Beckenbauer

źródło: AFP

Jürgen Klopp, trener Borussii: słowa krytyki? Nie słyszę.

źródło: AFP

Lukas Podolski, Joachim Löw: męski uścisk dłoni

źródło: AFP

Matthias Sammer, dyrektor sportowy Bayernu: emocje sięgają zenitu

Byli Krzyżakami futbolu, a dziś są kryzysową narzeczoną: Borussia, Bayern, reprezentacja Niemiec. Bogaci jak zawsze, lubiani jak nigdy. I, po latach, znowu zwycięscy

Gdzie się podziały wszystkie czołgi? Gdzie pikielhauby, stalowe hełmy, bombowce, działa, cały ten oręż, który nadciągał na pierwsze strony gazet, gdy Niemcom coś się w futbolu udało? Gdzie wursty, kapusty, kuriozalne fryzury i inne herby tego wojska bez polotu, które tak długo straszyło w piłce? W sobotę na londyńskim Wembley, najważniejszym stadionie Europy, Borussia Dortmund i Bayern Monachium rozstrzygną między sobą, kto wygra Ligę Mistrzów. Niemcy stanęli w Londynie, a angielskie brukowce zamiast ogłaszać, że ojczyzna w niebezpieczeństwie, zapraszają do zabawy. „The Sun" zapowiedział ją jako inwazję anglosaskich kuzynów. Kuzynów? Tych samych, do których uchodziło kiedyś wołać per „Fritzu", „Szkopie" i witać tytułami „Achtung! Poddajcie się!".

Jeszcze trzy lata temu, gdy Anglicy grali z tymi kuzynami w mundialu w RPA, wołali z pierwszych stron tabloidów: „Teraz na Hunów!", „Dajcie te kapusty!". Co i tak było dość taktowne w porównaniu z czasami, gdy kapitan i trener Niemiec byli obowiązkowo Führerami, obrona – linią Siegfrieda, atak – blitzkriegiem albo nalotem. Nie tylko w Anglii. Podczas niemiecko-holenderskich meczów wybuchały zamieszki na granicy, do kanałów Amsterdamu frunęły rowery – na znak, że Holandia nie zapomniała, kto je rekwirował podczas okupacji – a na płotach stadionów wisiały transparenty w...