Materace pulsowały seksem

źródło: Teatr Polonia

Jerzy Stuhr (rocznik 1947) grał w filmach Kieślowskiego („Amator”, „Biały”), Falka („Wodzirej”), Machulskiego („Seksmisja”, „Kiler”). Reżyser filmów „Spis cudzołożnic”, „Pogoda na jutro”, „Korowód”. W Starym Teatrze wystąpił w „Dziadach” Swinarskiego, „Nocy listopadowej” i „Biesach” Wajdy. Na zdjęciu z Izą Kuną podczas próby „Ich czworo” w swojej reżyserii w Teatrze Polonia. Premiera 20 lutego.

Jerzy Stuhr - wybitny aktor mówi Jackowi Cieślakowi o rodzinie, homoseksualistach i dystansie do siebie.

Rz: Jak zmieniła się obyczajowość Polaków od słynnej premiery „Ich czworo" z 1977 roku, z udziałem Anny Seniuk, Anny Dymnej, Wojciecha Pszoniaka i pana? Jej tematem były wierność, flirty i zdrady małżeńskie.

Jerzy Stuhr: Z tamtego przedstawienia zapamiętałem duży ładunek komediowy. Reżyser Tomasz Zygadło chciał, by sytuacja związana z trójkątem małżeńskim była zabawna. Tymczasem Gabriela Zapolska w prologu sztuki, który często się pomija, wkłada w usta dziwnej młodopolskiej postaci Mandragory słowa „zabawni będą czasem". U mnie to „czasem" jest istotne. Tak bym chciał, żeby śmiech przeplatał się z uczuciem zawstydzenia.

Zapolska pisze, że „Ich czworo" to sztuka o głupich ludziach. Kiedyś grał pan bezczelnego kochanka, a teraz zdradzanego męża.

W telewizyjnym spektaklu oglądaliśmy spryciarzy. Dziecko było wyrośnięte, grała je Anna Dymna, która podglądała miłosne gry dorosłych i chętnie uczyła się perwersji. Nie czuła się ofiarą romansu matki. A ja chciałbym pokazać gorycz w życiu dziecka.

W latach 70. z jednej strony rodziny podlegały systemowej laicyzacji, a z drugiej...

...rodzina trzymała się mocno, by sparafrazować „Wesele".

Jednak Petr Zelenka, z typowym czeskim sceptycyzmem, przekonywał mnie, że nieszczęśliwe małżeństwo jego rodziców...