![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Patologia reformowana
Począwszy od rozpoczęcia transformacji ustrojowej, notujemy dynamiczny wzrost centralnego aparatu administracyjnego.
Patologia reformowana
Przekształcenie totalnej gospodarki planowej w system wolnorynkowej demokracji wiąże się w sposób oczywisty z zasadniczą zmianą zakresu działania administracji publicznej, i to zarówno państwowej, jak i samorządowej.
Scentralizowany system totalitarny wymagał niezwykle rozbudowanej administracji, która kierowała w sposób bezpośredni całością działalności gospodarczej, naukowej i kulturalnej. Natomiast ustrój wolnorynkowej demokracji wiąże się z poważnym ograniczeniem administracji państwowej, zgodnie z zasadą "mniej państwa, więcej samorządności i inicjatywy indywidualnej".
Jak ten proces przedstawia się w reformowanej po 1989 r. administracji polskiej? Podstawą odpowiedzi na to pytanie są oficjalne dane opublikowane w Małych Rocznikach Statystycznych z lat 1989, 1990, 1991, 1993, 1994, 1996 i w Roczniku Statystycznym z roku 1992 (dużym) .
W ciągu ostatnich lat PRL-uliczba pracowników w administracji centralnej stale się zmniejszała. Zatrudnienie w kolejnych latach przedstawiało się natępująco: 1986 -- 49 466 pracowników; 1988 -- 46 463 pracowników; 1988 -- 42 525 pracowników, ale już w 1989 r. nastąpił mały wzrost do 43 000.
Począwszy jednak od...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
